Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Βενετια Μακρυνωρη - ΠΟΙΗΤΡΙΑ. "Το προσωπο σου ηταν τοπιο σκιερο, αφωτιστη σταθηκα,














‎"Το πρόσωπό σου ήταν τοπίο σκιερό,
αφώτιστη στάθηκα,
κατάμονη αγαπούσα την νύχτ...α σου,
την μυρωδιά που έσειε την αλήθεια μου όταν εκείνη ξενυχτούσε το πένθος της...
-Θα σε θυμάμαι όσο η ζωή μου θα προχωράει κατά μήκος του μαύρου,
όσο βλαστήμησε ο δρόμος κάθε μου βήμα,
με όσα σκάλωνε η λέξη σε σεντόνι τσαλακωμένο,
στην μοναξιά που μαστιγώνει τις μνήμες που πρώτα σκεπάζονται και έπειτα ονειρεύονται...

-Ολημερίς απο τότε μαζεύω απο στοίβες με λάσπες τον έρωτά μου...
Δεν ζεί πιά το μελάνι,
μαθαίνω να γράφω με τα δάχτυλα..."-VENNIS MAK
Δείτε περισσότερα
POETRY VENNIS MAK

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου