Aγαπημένε μου κύριε Χρυσοχοϊδη
Τι κάνετε όλα καλά; Τα παιδιά; Η γυναίκα; Πάντα καλά. Με λένε Τάσο και σας γράφω επειδή πάντα μου αρέσατε πολύ σαν πολιτικός και σαν υπουργός και τότε που κάνατε την Ανάπτυξη και τώρα που κάνετε την Προστασία του Πολίτη κι εύχομαι και στο νέο σας πόστο να έχετε την ίδια πετυχεσά που είχατε και στην Ανάπτυξη γιατί πρέπει να αναπτυσσόμαστε και έτσι να μη μας λένε οι κακοί άνθρωποι, ότι είμαστε υποανάπτυκτοι. Όποιος είναι υποανάπτυκτος, να φύγει να πάει να αλλού, κι άμα είναι κι αλλοδαπός να πάει στα κέντρα φιλοξενίας που του ετοιμάζετε, κι έτσι να καθαρίσουμε μια και καλή.
Θέλω να πω, ότι είναι πολύ γοητευτικό εκ μέρους σας, που συνδυάζετε εμ τη σαγήνη του ατόφιου αρσενικού που προστατεύει και αναπτύσσει τη χώρα (και της κάνει κι ότι άλλο μπορεί να της κάνει από το επόμενο υπουργείο που θα σας βάλουνε μετά) εμ την ευαισθησία της προστασίας των παράνομων μεταναστών που τους πάτε σε στρατόπεδα. Το ξέρω γιατί κι εγώ από μικρός, καλύτερη ψυχαγωγία δεν είχα, όποτε με πιάνανε φουσκοθαλασσιές μέσα μου και ήθελα να ξεσπάσω και να εκφραστώ στα στρατόπεδα τριγυρνούσα σαν κινητό ΚΨΜ. Γι' αυτό και μετά που ήταν να πάω φαντάρος, μου είπανε, «αγοράκι μου, εσύ τη θητεία σου την έχεις κάνει ήδη, δε χρειάζεται κι άλλο».
Ονειρεύομαι με υγρά από συγκίνηση μάτια (και άλλα μέλη του σώματός μου υγρά) τις όμορφες στιγμές που οι λαθρομετανάστες θα περάσουν μέσα στα ωραία μέρη των στρατοπέδων που γνώρισα κι εγώ μικρός: κοινοί καμπινέδες, κοινά κρεβάτια, κοινές τραπεζαρίες, κοινές κλειδωνιές, κοινά μπουγαδίσματα, όλα κοινά θα είναι εκεί μέσα όπως υπαγορεύει ο σοσιαλισμός, αλλά με ένα twist, τις κάμερες του Big Brother, για να μάθουν οι αγράμματοι κι από τη νέα τεχνολογία. Γι αυτό κύριε Χρυσοχοϊδη μου και με όλο το θάρρος, θέλω να σας πω, αφού τώρα ξεκινήσατε τα στρατόπεδα, να κάνετε και για άλλους τέτοια.
Να κάνετε στρατόπεδο φιλοξενίας για τους ναρκομανήδες, για να μη στερούνται τη δόση τους και να φτιάχνονται από το ντουμάνι του διπλανού. Να κάνετε και για τους ντιγκιντάγκες, και για εγερτήριο να τους βάζετε στα μεγάφωνα το τραγούδι «τώρα όπου να 'ναι θα σημάνουν και οι καμπάνες» που οι καμπάνες κάνουν ντίγκι ντάγκα, κι έτσι θα ενθουσιαστούν κι αυτοί που το κράτος πρόνοιας, τους θυμάται τραγουδιστικά και μπορεί στα γεράματά μου να πάω κι εγώ να μείνω εκεί, γιατί από σύνταξη δε με βλέπω να έχω να συντηρήσω σπίτι. Να κάνετε και ένα στρατόπεδο για τους αθίγγανους, που θα παίζει μουσική του Μπρέγκοβιτς, το Εντερλέζι κατά προτίμηση, και όποιος τσιγγάνος δέχεται να κάνει υποχρεωτική στείρωση, θα παίρνει διπλή μερίδα φαγητού. Παντού στρατόπεδα να κάνετε κύριε Χρυσοχοίδη μου, γιατί όσο πιο πολλά τα στρατόπεδα, τόσοι πιο πολλοί οι φύλακες που θα τα φυλάνε, κι εγώ σαν πατριώτης σοσιαλιστής, θέλω να φιλάω τους φύλακες που φυλάνε, ακόμα κι αν είναι να πάω στα Φιλιατρά.
Είστε τόσο αποφασισμένος και ντούρος, που σας ασπάζομαι με συγκρατημένη ηδυπάθεια, για να μη με βάλετε πρόωρα σε στρατόπεδο αφού ακόμα δεν είναι οι γόνιμες μέρες μου. Είναι όμως οι δικές σας γόνιμες, και καρπερός να είστε εύχομαι, γιατί ότι έσπειρες θα θερίσεις, και σας φαντασιώνομαι εξ' από ανέκαθεν στο Θεσσαλικό κάμπο να σταχυολογείτε τα στάχυα (όταν με το καλό γίνεται και υπουργός Γεωργίας. Ή του κράτους της Δημοκρατίας της Γεωργίας, το ίδιο πράγμα είναι με το δικό μας, μην σκιάζεστε).
Υ.Γ.: Τα γκούλαγκ με τη σούπας γκούλας βγαίνουν από την ίδια ρίζα; Τότε είναι σίγουρα πολύ νόστιμα. Νοστιμούλη μου εσείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου